काही माणसे थोडसे जरी संकट आले तरी घाबरून जातात, तर काही माणसे कितीही मोठे संकट आले तरी तोंड देतात; ही संकटांना न डगमगता, न घाबरता, न वाकता, न मोडता तोंड देणारी माणसे म्हणजे भक्त

परमेश्वर व त्याच्या भक्तांमध्ये कोणताही एजंट नाही. प्रत्येकाची रांग परमात्म्याकडे सद्‍गुरुकडे वेगवेगळीच आहे. मला दुसर्‍याच्या रांगेत घुसायचे नाही व माझ्या रांगेत कोणीही घुसू शकत नाही. माझ्यासाठी जे काही करायचे आहे ते तो परमात्माच करू शकतो.

There is NO AGENT between the Parmeshwar (the Almighty) and his Bhaktas. Every person’s queue towards the Parmatma (the Almighty) or Sadguru is unique. Neither can I get into another person’s queue nor can any other person get into my queue. It is only the Parmatma who can do whatever needs to be done for me.

There are people who, if faced with even a small problem, get scared while there are others who take even a huge problem head on. These people, who face a problem without tottering, or getting scared, or without bowing or breaking down are the Bhaktas.